Verslag over het overlijden en de begrafenis van Mevrouw M. A. van der S. en de Heer F. van S.
Op maandag 14 april 2014 belde Henk van Zuiden over het overlijden van Mevrouw M. A. van der S. (23 oktober 1952- maart 2014) en de Heer F. van S. (9 juni 1954- maart 2014). Ze waren dood in hun appartement aangetroffen, hadden daar ongeveer zes weken gelegen. Over hun dood is vrijwel niets bekend. Misschien is een van beiden aan een natuurlijke dood gestorven en heeft de ander daarna zelf een eind aan haar of zijn leven gemaakt, maar dit staat niet vast. De weinige familie gaf aan dat ze niet op de begrafenis zouden komen. Veel informatie was verder niet te krijgen. Er hadden in het verleden blijkbaar grote ruzies plaats gevonden.
Ik ben twee keer naar hun appartement (een verzorgingsflat in Den Haag) gefietst waar ik alleen de tweede keer een van de buren via de intercom even heb gesproken. Ze kende het echtpaar niet. De andere buren waren niet thuis of gaven niet thuis. Een paar dagen later vertelde Henk dat een zus van de overleden vrouw toch bij de begrafenis aanwezig zou zijn. Ze wist dat ik een gedicht zou voorlezen en had daar geen bezwaar tegen.
Op vrijdag 18 april om 09.00 uur vond op begraafplaats Westduin in Den Haag de begrafenis van beiden plaats. Ook voor de mensen van de begraafplaats was dit een bijzondere gebeurtenis, het komt niet vaak voor dat twee doden tegelijk worden begraven. Wel bij verkeersongelukken, maar dit was ongebruikelijk.
Ik maakte kennis met de zus van de overleden vrouw, ze had een vriendin meegenomen. Ze had haar zus zeker veertien jaar niet mee gezien, die had zich altijd zeer afhoudend opgesteld en op een gegeven moment was het contact verloren gegaan.
Ik had voor de zekerheid een cd met pianomuziek van Chopin meegenomen, omdat ik het zelf mooi vind en een van de nocturnes zeker op mijn begrafenis moet worden afgespeeld. Maar het was niet nodig. De begrafenisondernemer vroeg of de zus iets over de muziekkeuze van de vrouw wist. Ze wist het niet, maar vond zelf de muziek van Julio Iglesias wel mooi. En zo gebeurde.
De begrafenis verliep niet helemaal vlekkeloos. De twee lichamen werden boven elkaar begraven. Bij de eerste kist ging het goed, maar bij de tweede liep de lift vast. Ook na wat heen en weer gesjor wilde het alleen voor een deel lukken. We kregen de verzekering dat later alles in orde zou worden gebracht. Het personeel van de begraafplaats was hier behoorlijk ontdaan over. Dit kwam nooit voor en je zult net zien dat voor zo’n gelegenheid de zaken niet soepel verlopen.
Ik vroeg bij het verlaten van de begraafplaats of de begrafenisondernemer nog wat meer over de dood van de twee af wist. Niets. Zelfs sectie had geen bevredigend resultaat opgeleverd. Het bleef een raadsel wat er precies in maart gebeurd was in dat Haagse appartement.
Gedicht bij de begrafenis van de Heer F. van S. (9 juni 1954 – maart 2014) en Mevrouw M. A. van der S. (23 oktober 1952 – maart 2014)
Woorden zijn verbonden met de dood
Ze spreken net als in dit gedicht vanzelf
Zoals beelden in een verwarde droom
Die je de volgende dag alweer vergeten bentKom hier nu even bij me staan met huiver
We zijn gekomen om een raadsel op te lossen
Dat zich voor jullie opende en toen sloot
Met z’n tweeën bij elkaar gekomen en dan doodMan en vrouw voor eeuwig met elkaar verbonden
Met zulke woorden moeten we het hier doen
Te groot om ze mee te nemen tegelijkertijd te klein
Om wat ik niet weet hier aan u en mij te openbarenIk weet de raadsels alleen maar op te roepen
Om er vervolgens stomverwonderd naar te grijpen
Dat was het de buren waren niet thuis ik stond
Aan te bellen om voorgoed met u te verdwijnenIk mag de banaliteit van de dood voor u bezweren
Dat spreekt vanzelf dat is mijn voorgenomen plicht
Alles wat ik weet en voel benoem ik in dit gedicht
Tot woord tot stem tot beeld tot allerlaatste ogenblik
Kees ’t Hart
+