Misschien
Misschien wacht iemand altijd nog op je telefoontje.
Misschien wrijft iemand zacht met een duim over een foto
waarop jij, in een zomerjurkje, stralend naar de verte wijst.
Misschien staat iemand zich te kammen voor de spiegel
en herinnert zich je handen, die zomeravond aan de Amstel,
en een bijna vergeten genot siddert even door haar heen.
Misschien denkt iemand met een glimlach aan een grap
die je eens maakte, en vraagt zich af hoe het je verging.
Misschien fronst iemand, misschien smacht iemand,
misschien voelt iemand, misschien tracht iemand,
misschien iemand die je mist, onwetend van je dood.
En misschien, nadat deze woorden verwaaien,
wat van alle woorden het onafwendbaar lot is,
vangt ergens iemand ze op en zucht: ach, lieverd…
Ik weet niet of ik op zo iemand hopen moet, of beter niet.
Want met deze woorden bereikt haar dan een diep verdriet.
Pieter Boskma.