Eenzame uitvaart #268, gedicht

Tot later

welk gevoel overheerst
als we een man die niet gevonden wilde worden
vinden
als wie als een kat
in de dichtst mogelijke begroeiing verdwijnt
toch nog een laatste maal
door andermans toedoen
verschijnt, opkomt
voor ons
om na te kijken

welk gevoel overheerst
nu u bent gespot
verplaatst
en weggedragen
tot aan het einde
van de lijn
van baren
naar opbaren

misschien is het feit
dat u niet alléén ter aarde gaat
iets wat vooral óns
gelukkig maakt
zodat we u de rust kunnen gunnen
die we onszelf ontzeggen
zolang we niet waren
maar zijn
als gevangenen
van de tijd

welk gevoel overheerst
als we een man die niet gevonden wilde worden
vinden
en klopt het
of wilde u niet zozeer
blijvend onzichtbaar raken
als wel het ons alleen
een beetje moeilijk maken

dat is gelukt
want u heeft antwoorden
en wij vragen

wij blijven achter
samen
tot later

Erik Jan Harmens