Eenzame uitvaart #10, gedicht

I.M. N.N.

Dinsdag 1 juli 2003, 09:15 uur, begraafplaats St. Barbara

Dichter van dienst: F. Starik

 

Man

Omdat ik vandaag mijn verjaardag vier.

Vijfenveertig jaar. Omdat ik een leeftijd heb.

Mijn jaren tel. Een toevallige dag. Toch sta ik hier.

Omdat ik weet wanneer ik jarig ben, nog wel.

 

Als ik over mijn schouder kijk, zie ik

de wereld achter mij. Ik heb geschiedenis.

Kijk ik voor me, zie ik de kist, waarin u ligt.

Ik kan dus in de toekomst kijken.

 

Als u mijn naam roept, kijk ik om.

Omdat ik mijn naam weet. Omdat ik leef.

Dít weet ik: in leeftijd schelen we niet veel.

Ik weet op welke dag u stierf. Een zondag.

 

Ik weet dat u bij de Eerste Hulp aankwam

met een klacht. Ik weet niet of u mijn taal sprak

of eenvoudig op de plaats waar de pijn zat wees.

De buik, het centrum van voorheen uw kracht.

 

Ik weet dat ik u niets dan deze woorden geef,

voor mijn verjaardag, ik neem u echt niet kwalijk

dat u mij vandaag niet feliciteert. Ik weet niet of

en als, de dag waarop u stierf, of u toevallig jarig was,

 

en zo voor eeuwig jarig bleef.

 

Het verslag van deze uitvaart kunt u vinden in F. Starik, De eenzame uitvaart – Hoe dichters eenzame doden op hun laatste tocht vergezellen, uitg. Nieuw Amsterdam, Amsterdam (2005). Dit is het eerste deel van een trilogie. Overige delen zijn: Een steek diep (2011) en Dichter van dienst (2019), verschenen bij dezelfde uitgeverij.