Daar en hier
Zodra ik niet meer aan je denk
begint een vlak een vlek gezicht
zich af te tekenen aan de rand
van wat ik zie zoals je een dierbare
herkent aan een kleur of gebaar
in de waas van langszij nog
voordat je hem hebt aangekeken.
Daar ben je. Maar ben je hier?
Nu zie ik pas hoe je loopt en fietst.
Een uitzicht kiest om mee naar huis
te nemen. Twee paarden staan
in het raam tegen een grasgroen
gordijn. Het ene dier graast.
Het andere steigert en steigert.
Op je doeken is het kalm
met heuvels en bomen van buiten
de stad. Wil je een landschap delen?
Je laat de voordeur op een kier.
Maria Barnas