Voor Y. R. D.
dus dit is de plek waar wij een gesprek aangaan
over alles wat we delen
ik vul de ruimte tussen ons
met dempende tapijten
ik plak ze stevig aan de vloeren vast
zodat er geen galm is
tussen ons geen leegte vanaf nu
ik decoreer de wanden met
knuffeldieren, oude munten, foto’s wel of niet uit tijdschriften geknipt
potjes, vlaggen, lampenkappen en boeketjes plastic bloemen
die kunnen blijven bloeien
het is hier veilig
we gaan de laatste jaren na
hoe de cirkels waarin jij je bewoog steeds kleiner werden
je rug steeds stroever boog
praten over hoe je vaker thuis gebleven bent
je longen vulden zich met licht
je hart sloeg zwaarder met de dag
het is goed
we sommen het één en ander op
de overeenkomsten zijn als volgt:
enkele letters in onze namen
(al wilde jij liever Rudolf heten)
mijn broer die jouw verjaardag deelt
bijna waren ze onopgemerkt gebleven
zoals je deurmat waarop het woord welkom
op het laatst nog amper zichtbaar was
wanneer we zwijgen vul ik de ruimte
met aarde, met muziek, ik verslik me haast
in een belofte
ik sluit de ruimte af
het is een mooie
volle ruimte
vanaf nu lig je
waar men je verwacht
Yentl van Stokkum