er zweven raamkozijnen door de lucht voor je huis
een grote kraan plaatst voorzijdes van een dagelijks leven
dat nog aan gaat vangen, nieuwbouw heeft je ingehaald
liever beeld ik me in dat je de laatste weken op een park uitkeek
nee, struikgewas, de buurvrouw noemt het vooruitgang
ik hoor hoe je op wandelingen rondzwervend afval meenam
fragmenten van levens die je nooit kruiste
werden elkaars wangen in dezelfde tas
dit is wat ik vandaag bij je deur tegenkwam:
twee vingers van een vork, negen peuken
tussen gevelgras, een halve streepjescode
iets wat ik later zou definieren als bloesemplak
van blaadjes een paar straten onder schoenen meegenomen
de bezieling van een duim- en wijsvinger nog voelbaar in een plukje shag
een leeggelopen 8 (of het teken voor oneindig)
en je naam, al vervangen door een wit vak
vol mogelijkheden, over de loop van leven naar levenloos
of het nu echt leeg is in je borstkapel
voor je huis plaatst een grote kraan toekomstramen
Bernke Klein Zandvoort