Jos Versteegen wint Ger Fritz-Prijs 2020
Dichter Jos Versteegen is de winnaar van de Ger Fritz-Prijs 2020 met zijn gedicht ‘Vrienden’. Versteegen schreef dit gedicht (‘Voor meneer W.’) ter gelegenheid van eenzame uitvaart nr.254, op 20 augustus 2020.
De Ger Fritz-Prijs wordt jaarlijks uitgereikt voor het mooiste eenzame uitvaart-gedicht van het afgelopen jaar. Jos Versteegen ontving de prijs op zaterdag 31 oktober op begraafplaats st. Barbara te Amsterdam bij het graf van F. Starik, grondlegger van De Eenzame Uitvaart.
De prijs bestaat uit een standaard rouwarrangement, gelijk aan het bloemstuk op de kist van eenzaam overledenen, een geldbedrag van 250 euro en een foto door Bianca Sistermans. Het is de eerste keer dat de stichting dit bedrag uitkeert. Zij doet dit om haar waardering voor de inspanningen van de dichter kracht bij te zetten.
Voor de Ger Fritz-Prijs komen alle gedichten in aanmerking die in het Nederlandse taalgebied voor een eenzame uitvaart worden geschreven, dus zowel in Nederland (www.eenzameuitvaart.nl) als in België (www.eenzameuitvaart.be). Er kan niet actief naar de prijs gedongen worden, de jury bepaalt autonoom wie de prijs wint. Eerdere winnaars waren de Antwerpse dichter Peter Theunynck (2015), Menno Wigman (2016), Eva Gerlach (2017), F.Starik (postuum, 2018) en Erik Jan Harmens (2019).
De eenmansjury bestaat traditiegetrouw uit de heer Ger Fritz, gepensioneerd medewerker van het Bureau Uitvaarten van Gemeentewege van de Gemeente Amsterdam. Ger Fritz maakte zich in zijn dienstjaren hard voor een waardige uitvaart van eenzame doden. Hij stemde direct toe, toen F. Starik in 2006 voorstelde om de uitvaart van eenzaam gestorvenen met poëzie op te luisteren.
De jury motiveerde de keuze voor het winnende gedicht als volgt: “Bij het lezen van het gedicht ‘Vrienden’ van Jos Versteegen maakte ik in gedachten even een reis terug in de tijd; naar de periode dat ik als ambtenaar, met enkele collegae, belast was met de uitvoering van de Wet op de Lijkbezorging. (…) Een van de regels die ik hierbij hanteerde was: Wij oordelen en veroordelen niet. Ook dacht ik na over het woord eenzaam. Wat is dat eigenlijk precies en hoe manifesteert zich dat? Voor mijzelf kwam ik tot de volgende conclusie: Eenzaamheid kan je overkomen. Je kunt het over jezelf afroepen door – al dan niet dankzij een stoornis- dermate deviant gedrag te vertonen dat de maatschappij je laat vallen. Ook kan je ervoor kiezen. Talloos zijn de keren dat ik te horen kreeg dat een eenzame uitvaart zielige mensen betrof. Ik heb er altijd op gewezen dat dit niet op in alle gevallen hoeft te gaan. Versteegen geeft dit goed weer in het gedicht.”
Winnaar Ger Fritz-Prijs 2020: Jos Versteegen
Gedicht: Vrienden, Eenzame uitvaart #254
Vrienden
Voor meneer W.
Het moet een jaar of twee geleden zijn.
U was een dag niet in ’t café geweest,
als in een smartlap bleef uw barkruk leeg.
Er werd gebeld en u kreeg veel bezoek:
de brandweer aan de deur, en de politie,
terwijl u, ziek, alleen maar zat te lezen.
Er woonde nog familie in het zuiden,
een neef of nicht kwam ooit nog bij u langs,
het moet een jaar of tien geleden zijn.
Als in een smartlap was u ook gescheiden
en lag u in het ziekenhuis, eenzaam,
verlangend naar de vrienden in uw boeken,
die elke dag het volle leven waren.
Ik weet niet wat u weggedronken hebt
of welk bestaan u lezend wilde smoren.
Vaststaat: er woonden vrienden in uw huis,
honderd, duizend, het was er al die jaren
onopgemerkt een drukte van belang.
De Ger Fritz-Prijs is een initiatief van Stichting de Eenzame Uitvaart.